mr. BOUDEWIJN VERTELT…
Schuldhulp zoveel effectiever met luisterende overheid

Het probleem in een welvarend land als Nederland is allang niet meer dat ‘we’ te weinig geld hebben. Er is geld genoeg voor iedereen. En zelfs met de verdeling van dat geld is het verhoudingsgewijs goed gesteld, want in veel andere landen zijn diepere kloven tussen rijk en arm. En toch lopen er in dit prachtige land honderdduizenden Nederlanders rond met problematische schulden. Zij kunnen niet normaal leven, omdat ze achtervolgd worden door blauwe enveloppen of deurwaarders, of allebei. De stress die dat veroorzaakt heeft desastreuze uitzaaiingeffecten naar kinderen, familie en de rest van hun directe omgeving.

Het probleem is ook niet dat ‘we’ het in Nederland slecht geregeld hebben. Menig land zal jaloers zijn op de zorgvuldigheid waarmee onze wetten tot stand komen. Al of niet opgejaagd door de publieke opinie probeert de overheid elke categorie zwakkeren juist te ontzien door aparte regelingen voor hen te ontwerpen, en ze zo een menswaardig bestaan te garanderen.
En het probleem is al helemaal niet dat er mensen zijn, die er bewust op uit zijn schuldenaars verder in de ellende te drukken. Niemand in dit land staat handenwrijvend op met de gedachte: ‘wie kan ik vandaag weer in het ongeluk storten?’

Het probleem is complexiteit. We leven in een welvaartsmaatschappij die recht wil doen aan ieders individuele situatie. Een nobel streven, natuurlijk. Maar we vergeten dat we daarmee complexe formulieren in het leven hebben geroepen. En dat niet iedereen in staat is of tijdelijk niet in staat is, zijn eigen situatie goed en volledig op die complexe overheidsformulieren in te vullen. Bijvoorbeeld omdat er sprake is van laaggeletterdheid, maar ook vanwege huishoudelijke chaos als gevolg van zakelijke rampspoed of plotselinge tegenslag in de privésfeer (scheiding, overlijden, ziekte, depressie).

Wanneer de burger achter gaat lopen, het overzicht verliest en stress om zich heen grijpt, escaleren de schuldproblemen in hoog tempo. En lopen de kosten voor de burger (rente op rente) én de overheid (betalingsherinneringen, dwangbevelen, deurwaarders, etc.) snel op. Eenmaal in dit stadium beland, lijkt het of we ineens niet meer in een beschaafd, welvarend land leven, maar in een jungle waar twee partijen hun hoorns tegen elkaar stoten. Om elkaar maximale schade toe te brengen.

Hoe kunnen we zorgen dat overheid en de burger met problematische schulden elkaar niet nodeloos stuk maken? En het toch al magere vertrouwen tussen beide niet nog een knauw krijgt?

Het antwoord is verbluffend eenvoudig:
Als de overheid haar voortreffelijke rapport ‘Handreiking Behoorlijke en effectieve invordering van geldschulden’ nog eens doorleest, en ernaar gaat handelen, zou Nederland al snel een prettiger, rustiger en fijner land kunnen zijn. Want een overheid die naar dit rapport luistert, zal zich verstandiger en toegeeflijker opstellen. En beter gaan samenwerken met de vakmannen en 
–vrouwen van de commerciële schuldhulpverlening. In het belang van burger én schatkist.

mr. Boudewijn R. Barre is werkzaam bij Cortdaed Debt Management & Coaching en blogt over de schuldenproblematiek in Nederland.