Het probleem in een welvarend land als Nederland is allang niet meer dat ‘we’ te weinig geld hebben. Er is geld genoeg voor iedereen. En zelfs met de verdeling van dat geld is het verhoudingsgewijs goed gesteld, want in veel andere landen zijn diepere kloven tussen rijk en arm. En toch lopen er in dit prachtige land honderdduizenden Nederlanders rond met problematische schulden. Zij kunnen niet normaal leven, omdat ze achtervolgd worden door blauwe enveloppen of deurwaarders, of allebei. De stress die dat veroorzaakt heeft desastreuze uitzaaiingeffecten naar kinderen, familie en de rest van hun directe omgeving.
Het probleem is ook niet dat ‘we’ het in Nederland slecht geregeld hebben. Menig land zal jaloers zijn op de zorgvuldigheid waarmee onze wetten tot stand komen. Al of niet opgejaagd door de publieke opinie probeert de overheid elke categorie zwakkeren juist te ontzien door aparte regelingen voor hen te ontwerpen, en ze zo een menswaardig bestaan te garanderen.
En het probleem is al helemaal niet dat er mensen zijn, die er bewust op uit zijn schuldenaars verder in de ellende te drukken. Niemand in dit land staat handenwrijvend op met de gedachte: ‘wie kan ik vandaag weer in het ongeluk storten?’